سوره ۹۶: العلق – جزء سی

به نام خداوند رحمتگر مهربان

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

بخوان به نام پروردگارت كه آفريد (۱)

اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذِي خَلَقَ ﴿۱﴾

انسان را از علق آفريد (۲)

خَلَقَ الْإِنسَانَ مِنْ عَلَقٍ ﴿۲﴾

بخوان و پروردگار تو كريمترين [كريمان] است (۳)

اقْرَأْ وَرَبُّكَ الْأَكْرَمُ ﴿۳﴾

همان كس كه به وسيله قلم آموخت (۴)

الَّذِي عَلَّمَ بِالْقَلَمِ ﴿۴﴾

آنچه را كه انسان نمى‏دانست [بتدريج به او] آموخت (۵)

عَلَّمَ الْإِنسَانَ مَا لَمْ يَعْلَمْ ﴿۵﴾

حقا كه انسان سركشى مى‏كند (۶)

كَلَّا إِنَّ الْإِنسَانَ لَيَطْغَى ﴿۶﴾

همين كه خود را بى‏نياز پندارد (۷)

أَن رَّآهُ اسْتَغْنَى ﴿۷﴾

در حقيقت بازگشت به سوى پروردگار توست (۸)

إِنَّ إِلَى رَبِّكَ الرُّجْعَى ﴿۸﴾

آيا ديدى آن كس را كه باز مى‏داشت (۹)

أَرَأَيْتَ الَّذِي يَنْهَى ﴿۹﴾

بنده‏اى را آنگاه كه نماز مى‏گزارد (۱۰)

عَبْدًا إِذَا صَلَّى ﴿۱۰﴾

چه پندارى اگر او بر هدايت باشد (۱۱)

أَرَأَيْتَ إِن كَانَ عَلَى الْهُدَى ﴿۱۱﴾

يا به پرهيزگارى وادارد [براى او بهتر نيست] (۱۲)

أَوْ أَمَرَ بِالتَّقْوَى ﴿۱۲﴾

[و باز] آيا چه پندارى [كه] اگر او به تكذيب پردازد و روى برگرداند [چه كيفرى در پيش دارد] (۱۳)

أَرَأَيْتَ إِن كَذَّبَ وَتَوَلَّى ﴿۱۳﴾

مگر ندانسته كه خدا مى‏بيند (۱۴)

أَلَمْ يَعْلَمْ بِأَنَّ اللَّهَ يَرَى ﴿۱۴﴾

زنهار اگر باز نايستد موى پيشانى [او] را سخت بگيريم (۱۵)

كَلَّا لَئِن لَّمْ يَنتَهِ لَنَسْفَعًا بِالنَّاصِيَةِ ﴿۱۵﴾

[همان] موى پيشانى دروغزن گناه‏پيشه را (۱۶)

نَاصِيَةٍ كَاذِبَةٍ خَاطِئَةٍ ﴿۱۶﴾

[بگو] تا گروه خود را بخواند (۱۷)

فَلْيَدْعُ نَادِيَه ﴿۱۷﴾

بزودى آتشبانان را فرا خوانيم (۱۸)

سَنَدْعُ الزَّبَانِيَةَ ﴿۱۸﴾

زنهار فرمانش مبر و سجده كن و خود را [به خدا] نزديك گردان (۱۹)

كَلَّا لَا تُطِعْهُ وَاسْجُدْ وَاقْتَرِبْ ﴿۱۹﴾