بارقه های امید در زندگی مردم بهشهر – گردشگری

به بهانه طرح های توسعه ای بهشهر و خبرهای خوشی که این روزها از سطح شهر به گوش می رسد.

چند سالیست که شهرستان بهشهر از نظر اقتصادی نه تنها پیشرفتی نداشته ، بلکه همه ی مردم شهر با تمام وجود طعم تلخ و گس رکود اقتصادی را چشیده اند . شرایط طوریست که شاید تعداد بیکاران شهر رکورد دار در سطح استان باشد و اکثر تولیدی ها رو به افول گذاشته اند .

مردم و بخصوص جوانان از روی ناچاری و بدلیل نداشتن توان و پشتوانه اقتصادی مناسب دست به کارهای کم سرمایه از جمله مغازه داری می زنند . شغل هایی که شاید بتوان نام کاذب را در شهری که تولید در آن مرده است گذارد . هنگامی که جذب سرمایه خارج از شهر وجود ندارد ، شغل فروشندگی جز ضرر به اقتصاد شهر و خروج سرمایه از شهر عایدی دیگری برای مردم نخواهد داشت . و اکثر این فروشندگان جوان که به امید کسب درآمد و رونق زندگی خود کاری را انتخاب و آغاز نموده اند ، پس از مدتی بدلیل نبود تعادل و تناسب میان دخل و خرج ، عطای کار را به لقایش بخشیده و با ضرری بسیار کار و کاسبی را جمع نموده و درب مغازه را تخته می کنند .

برای رشد اقتصاد شهر و همچنین جذب سرمایه و ورود نقدینگی از شهرها و استان های دیگر و حتی خارج از کشور ، چاره ی کار چیزی نیست جز، تولید و همچنین استفاده از جاذبه ها و شاخص های شهر می باشد ؛ که یکی از این شاخص ها در شهرستان بهشهر گردشگری می باشد .

بهشهر بدلیل دارا بودن مناطق گردشگری بکر و ناب و همچنین اماکن تاریخی بسیار مانند ( دریاچه عباس آباد ، کاخ صفی آباد ، عمارت باغ صفوی ، چشمه عمارت ، گوهرتپه ، غارهای هوتو کمربند ، آبشار سنگ نو ، آبشار سمبی ، آبشار اسبه او ، جنگل پلنگ خیل و ... ) قابلیت جذب توریست بالایی داشته و می تواند از مناطق هدف گردشگری در کشور و حتی دنیا محسوب شود .

مردم بهشهر که سال هاست این واقعیت را درک کرده اند و می دانند یکی از راه های پیشرفت شهر و رونق زندگی و کسب و کار آنها در گردشگری و جذب توریست نهفته است بارها حمایت و اشتیاق خود را در حمایت از طرح های مطرح شده اعلام کرده اند . منتهی در طی این سال ها مسئولین شهر تنها به شعارهای تبلیغاتی بسنده کرده و در عمل عزمی راسخ جهت اجرای طرح ها و ایده ها نشان نداده اند و البته می توان بخش عمده ی این عملی نشدن را به اوضاع و شرایط 8 سال گذشته نسبت داد که با وجود خواست مسئولین شهر، نتوانسته اند عملی مثبت را انجام دهند ، بطور مثال کارخانه کمپوست که 90% پیشرفت فیزیکی داشته اما بدلیل فراهم نشدن بودجه و همچنین تحریم ها قادر به تهیه ی دستگاه اصلی نبوده اند تا کارخانه را راه اندازی و افتتاح نمایند .

منتهی در این چند ماه ، پس از روی کار آمدن دولتی با شعار تدبیر و امید ، علاوه برکل کشور ، پرتو امید به زندگی مردم بهشهر هم تابیده و هر از چند گاهی خبرهایی نیک و امیدوار کننده از گوشه و کنار شهر به گوش می رسد .

خبرهایی از جمله :

       · موافقت مسئولین شهر و بلاخص امام جمعه شهر جهت احداث تله کابین در منطقه عباس آباد

       · راه اندازی کارخانه کمپوست تا انتهای سال 92 و انتقال زباله های از ورودی عباس آباد به آن کارخانه

       · تذکر و درخواست امام جمعه بهشهر در زمینه تسریع روند آزاد سازی منطقه صفی آباد و کاخ صفی آباد بهشهر

       · پیگیری تبدیل شدن بهشهر به منطقه آزاد اقتصادی و تجاری توسط مسئولین شهری

       · پیگیری احداث پل روگذر عابر بروی دریای چهار فصل و احداث آن ، که موجب متصل شدن ساحل دریای چهارفصل به شبه جزیره میانکاله و دریای خزر می شود

        · و خبرهای خوشحال کننده دیگر ...

آرزوهای دیرینه مردم بهشهر ، این روزها از زبان مسئولین شنیده می شود و پیگیری های مستمر آن ها بهشهری ها را بیش از پیش به اجرایی شدن این پروژه ها و رنگ و بوی واقعیت گرفتن این طرح ها امیدوار ساخته است .

امید است که موارد ذکر شده بزودی عملی شده تا این شادمانی ها در دل مردمان شهر پایدار مانده و با رونق گرفتن کسب و کار آن ها شادی به زندگی آن ها و شهرمان بازگردد.

مقاله : محمد جعفری فوتمی

تصاویر : مجتبی محمدی نیا و محمد وطن خواه