به نام خدا

بهشهر ، الگوی موفق دوستداران طبیعت

خیلی از ماها سال های زیادی از عمر خود را در شهرستان بهشهر ساکن هستیم ، توجه به محیط زندگی ، موضوع مهمی برای همه ی ماست . یکی از امور مسرت بخش خلق و خوی نیکوی همشهریان گرامی بهشهری ، طرفدار محیط زیست بودن عزیزان ماست . تعداد زیادی از همشهریان بهشهری پای پیاده مسیر سنگ نو ، سرچشمه عباس آباد ، جاده کنت چاه خانی ، پلنگ خیل ، رفتن به دریا از جاده دریای چهار فصل و ... را تجربه کرده اند . چون یکی از نیازهای ساکنین بهشهر را که همان ایجاد آرامش روح وروان است تقویت می کند . همه ما شاهدیم بهشهر بزرگترین محیط های کاری صنعتی از جمله کارخانه چیت سازی ، کارخانه بهپاک ، کارخانه اکریلتاب ، کارخانه چوب نئوپان ، کارخانه سیمان نکا ، نیروگاه شهید سلیمی را ، در محیط مساحت خود دارا بوده است . تعداد زیادی از همشهریان در این محیط سخت کاری ، کار و تلاش کردند تا چرخ زندگی بچرخد . یکی از اموری که این کارهای طاقت فرسا و سخت را قابل تحمل می کرد وجود محیط های زیست آرامش بخش مثل دسترسی به دریای بزرگ از جاده دریای کوچک ، در حال حاضر به جاده دریا علم و صنعت معروف است . محیط عباس آباد ، سنگ نو ، پارک های داخل شهر مثل مجاهدین ، ملت ، 22 بهمن و... کمک بسیاری در ایجاد آرامش روح وروان داشته است . برای اینکه تداوم این آرامش از وجود عوامل محیطی خوب حفظ شود .

توجه به نکات ذیل خالی از لطف نیست :

1- اگر آب زلال خنک و تمیز سنگ نو ، سرچشمه عباس آباد ، چشمه عمارت ، چشمه های موجود دیگر در سطح شهرستان جاری است و حفظ شده مدیون حضور دائمی همه مردم در این نقاط است . با حضور مردم در عباس آبادبهشهرکه قابل دیدن است درختی قطع نشده ، از بین نرفته است محیط تاریخی چشمه عمارت ، عباس آباد و ... با حضور مداوم همه مردم هنوز پا برجاست . بسیار از حوادث تهدید کننده محیط مثل آتش سوزی ، شوری شدید خاک و ... با کمک همین مردم ، بارها و بارها دفع شده است .

( در مورد شوری زمین : زمین هایی که در جوار دریا بزرگ قرار دارد با سخت کوشی ، سال های سال تلاش ، همشریان عزیز کشت شده و کم کم حالت طبیعی خودش را گرفته است )

2- کسانی که نسبت به موضوعی حساس هستند و آنرا دوست دارند و نگران ازبین رفتن آن هستند . گاهی اوقات شیوه ای را برای حفاظت از آن انتخاب می کنند . که متأسفانه همین شیوه دفاع ، امور مورد علاقه در معرض تهدید بیشتر قرار می گیرد . عده ای طوری از محیط زیست دفاع می کنند که جایی برای انسان و زندگی انسان ها باقی نمی ماند از همه وهمه چیز سخن گفته می شود جز این انسان مظلوم ؛ علم پیشرفت گسترده ای دارد و عرصه هائی پیش رو انسان قرار داده است تا از امکانات استفاده کند ، اموری را اجراء کند از تخریب طبیعت جلوگیری شود .

مثلا ورود علم کامپیوتر و امکانات آن جابه جایی پول بواسطه کارت های بانکی ، ساختن جعبه های حمل میوه و پرتقال از پلی اتیلن از تخریب جنگل جلوگیری کرده است .

زباله ها ، تهدید کننده محیط زیست است و علم روز تاکید بر مدیریت پسماند (کارخانه کمپوست دارد که) با پیگیری چندین ساله همه نزدیک به وارد شدن در چرخه زندگی است .

دفع آب های زائد که تهدید کننده سفره های آب زیر زمینی و زندگی روزمره همشهریان عزیز بهشهری ما است ، راه حل آن سیستم جمع آوری و دفع فاضلاب می باشد که پیگیریهایی وجود دارد اما باید بیشتر در این خصوص فعال شد.

گروه های زیادی از جوانان ، عزیزان ما در سطح شهرستان بهشهر، در قالب گروه های دوست دار محیط زیست فرهنگ سازی می کنند ، و ایده های حفظ محیط زیست ، رابطه های آشتی جویانه انسان و محیط زیست را شرح و بسط می دهند . با دست های مهربان خویش عوامل تهدید محیط زیست را جمع آوری ، و از محیط دور می کنند . همه این موارد گواه آن است که کسانی که خواهان استفاده از دریای بزرگ از جاده دریا کوچک ، آب سرچشمه عباس آباد ، سنگ نو ، طبیعت جاده پاسند ، طبیعت جاده کنت ، طبیعت جاده پلنگ خیل و ... هستند؛ در واقع دوستدار واقعی طبیعت بوده و شیوه حفاظت از محیط زیست را با حضور همه ی مردم را در این محیط می دانند .

3- جایگاه جاده دریای بزرگ در نزد همشهریان عزیز بهشهری ، مثل جاده عباس آباد برای دسترسی به محیط تاریخی عباس آباد ، جاده پاسند برای دسترسی به روستاهای مربوطه ، جاده کنت برای دسترسی به روستای مرتبط و ... می باشد.

جاده پلنگ خیل برای دسترسی به طبیعت و زمین های مورد نظر و مثل جاده سراسری ساری – بهشهر و گرگان – مشهد است . چرا هیچکس نمی تواند مانعی برای عبور و مرور هر کدام از جاده ها مانعی ایجاد کند .

چون به مدت طولانی در دسترس ، مورد استفاده همه بوده و یک حق همگانی است .

دسترسی به دریای بزرگ از طریق جاده دریای کوچک (دریای چهارفصل) مسیری بوده که در دسترس همه همشهریان بوده و برای تردد کشتی ها و کشتیرانی سطح آب دریا مقداری بیشتر شده با (باز کردن کانالی در کشور مجاور) و همشهریان ما تاکنون با منطق با صبر ، صبوری و... در مورد این حق همگانی (دسترسی به دریای بزرگ از طریق جاده دریای کوچک ) خواسته های خود را بیان می کنند که نشان از بزرگ منشی ، قانون مداری و دارای خلق و خوی دوستانه و دوستدار طبیعت و محیط زیست بودن همشهریان عزیز بهشهری ماست .

بازگشایی این جاده تضمین کننده حفاظت از تمام عوامل محیط زیست است که در مسیر جاده وجود دارد . هدف رسیدن به دریای بزرگ که همه شهرهای مجاور از آن استفاده می کنند و قرار است این حق طبیعی در دسترس همشهریان عزیز بهشهری نیز قرار گیرد. قسمتی از جاده نیاز به پل دارد تجربه احداث پل با رعایت اصول حفاظت از محیط زیست نیز در سطح دنیا و در سطح ایران ، وجود دارد و می توان از این تجربه استفاده کرد . نزدیک نشوید ، ورود پیدا نکنید و جملات مشابه ، مشکلی از مشکلات حل نمی کند. تنها راه ، پیدا کردن راه و مسیری که یک آشتی طولانی مدت و مدام و مستمر بین انسان و طبیعت وجود داشته باشد و همشهریان عزیز بهشهری در طول زندگی نشان داده اند الگویی برای دیگران در این زمینه هستند . عباس آباد را مثال می زنم وسط دریاچه یک مجموعه تاریخی دارد و در زمستان آب آن جمع می شود. و در هنگام کشت آب آن برای کشاورزی استفاده می شود. و اگر نیاز به لایروبی باشد. انجام می گیرد، زمانی که نیاز نیست گردشگران از آن استفاده می کنندو هیچ بحث و جدالی هم برای تخریب آن وجود ندارد .در گذشته چوب های کنار جاده بهره برداری شده است مجددا درخت کاری شده و فضای سبز ایجاد گشته است.

4- بعد از فروپاشی شوروی سابق، جدا شدن کشور با همه کشورهای مجاور دریای خزر بنا به شنیده ها مشغول فعالیت برای بهره برداری نفت از دریا می باشند. کسانی که اعتقاد دارند این محیط ها را برای آینده نگه دارند چه گلی بر سر ساکنین حاضر مجاور دریای بزرگ در بهشهر زده شده است که به آینده حواله داده می شودحتما انتظار دارند در آینده که بواسطه استفاده کشور های مجاور لکه های نفتی گریبان گیر دریا شد. برای همشهریان ما سخنرانی می کنند و می گویند با ابر و سطل های دستی دریا را پاک کنیم و آن را حفظ کنیم. حضور دائمی مردم در کنار دریای بزرگ این هوشیاری را برای همیشه ایجاد می کند تا نسبت به هرگونه تهدید، محیط زیستی حساسیت نشان داده شود و سریعا از آن جلوگیری شود.

5- همشهریان عزیز بهشهری اطلاع واثق دارند که طبیعت از بین نمی رود و تهدید نمی شود، این انسان است که گاهی اوقات با به کار بردن روش های نا مناسب بسیاری از امور طبیعی قابل استفاده برای زندگی خویش را غیر قابل استفاده می کند. به حکم قانون طبیعت هر کسی اصول آن را رعایت نکند مجازات می شود. سیل، زلزله، رانش زمین، خشکی زمین، گرم شدن غیر طبیعی آب و هوا، ریز گردها و... از جمله نمونه های این مجازات ها هستند.

6- چه باید کرد؟

همان روش، رفتار، عمل و ارتباطی را که همشهریان بهشهری در ارتباط با محیط زندگی خود داشته، دارند، و خواهند داشت انجام دهیم. نمونه هایی از عملکرد خوب همشهریان را در خصوص محیط زندگی شان بیان می کنم که کمک بسیار بزرگی برای این عرصه زندگی است.

1 . وقتی از بهشهر، جاده زاغمرز به سمت دریای بزرگ حرکت می کنیم در کناره های زمین گیاهانی را مشاهده می کنیم که نی نام دارد و بصورت گسترده سال های سال، بهار، تابستان، پاییز و زمستان را طی می کند این روش غالبا در محیط هایی است که سطح آب بالاست و بیشتر آب نیازمند پالایش است که بطور طبیعی سال های سال بواسطه این نی ها انجام می گیرد.همشهریان عزیز شهرستان بهشهر مطلع همین موضوع هستند سال ها به طریق درست از این نی ها استفاده کردند و نگذاشتند که نسل این نی ها از بین برود و این نی ها کار تسویه فاظلاب را برای مناطق درگیر آب انجام می دهند.

2 . بهشهر پتانسیل آن را دارد که دچار مشکل ریز گردها شود. اما نشده و نخواهد شد چرا؟

در میانکاله دشت وسیعی باغ انار وجود دارد ( در زمین های شور با بالا بودن سطح آب) همشهریان ما سال ها با استفاده درست و حضور در این مناطق با اجازه و کسب مجوز های لازم از مسئولین مربوطه از این مواهب الهی استفاده درست کردند و کمک کردند که ریشه ی انار هر روز قوی تر شوند و خاک های بیشتری را حفاظت و نگهداری کند.

3 . جالب است بدانید که کنار آب اصلی دریای بزرگ درختان توسکا با سنین بیش از 30 تا 40 سال وجود دارد و این گواه دیگری بر داشتن دانش وعمل درست همشهریان ما با محیط زندگی است ( ثبت کننده خاک و ازت خاک محیط )

4 . کسب روزی حلال تعداد زیادی از همشهریان ما وابسته به دریای بزرگ است که با فراهم بودن مسائل قانونی و حفظ محیط زندگی، این زمینه فعالیت تداوم دارد و این استفاده درست از دریا برای صید ماهی با رعایت همه شرایط یعنی حفظ برای استفاده در زندگی است .

5 . و...

عزیزانی که ابزار های قانونی دارند و دلشان می خواهد از این ابزار ها برای حفاظت از محیط عمومی از آن استفاده کنند بین خود و خدای خود و وجدان خویش این مسئله را مرور کنند ببینند بطور مثال به چند نفر به طرق مختلف آموزش دادند، ایده حفظ محیط زندگی برای قابل استفاده بودن را شرح دادند، بررسی کنند یا برای چند نفر عمل و رفتاری را بروز دادند. دشمنی، تنفر نسبت به طبیعت را در روح و روان آنان ریشه دارتر کردند. نگهداری پایدار محیط زیست نیاز مبرم به اندیشه ای است، که کمک کند همه اقشار جامعه نسبت به محیط و نعمت های موجود آن دانستنیهای لازم را داشته باشند. نسل به نسل، چهره به چهره آن را انتقال دهند، با داشتن حق حضور همگانی نظارت دائمی برای اجرای درست این اندیشه از آن حفاظت و مراقبت کنند.

کاری که همشهریان عزیز بهشهری، سال های سال با تحمل، با صبوری، با متانت، با ورود علمی به مسئله، استفاده از تجربه گذشتگان، نیاکان، اجداد خود، سرلوحه زندگی شان قرار دادند. واثبات کردند که دوستدار واقعی طبیعت هستند و برای حفاظت بقاء آن نسبت به محیط عمومی زندگی خویش احساس مالکیت داشته اند، کسی نتوانسته این احساس را از آنان جدا کند. این رمز نهفته دوستی بین طبیعت و انسان است.

با امید به لطف خداوند بزرگ

الف . احمدی